Historia Oleśnicy

...rozpoczął się w dziejach naszego miasta zupełnie nowy rozdział. Po trwających od 23 stycznia walkach ówczesne Oels zostało zajęte przez wojska 50 Dywizji Piechoty 73 Korpusu Piechoty 52 Armii Ogólnowojskowej 1 Frontu Ukraińskiego Armii Czerwonej. Podczas kilkudniowych walk zniszczeniu uległo wiele cennych budynków (m.in. sale Elysium, zachodnia część południowej pierzei Rynku, południowa strona ulicy Wrocławskiej). Władza nad miastem w polskie ręce trafiła dopiero 7 lipca 1945 roku.



A tymczasem na oficjalnej stronie internetowejmiasta, jego historia zaczyna się tak:

Pod koniec stycznia (!) roku 1945 do ówczesnego niemieckiego miasta Oels, jakim była Oleśnica, wkroczyła Armia Czerwona. Wcześniej nastąpiła ewakuacja władz miejskich z burmistrzem Karlem Reinhardem. Administracji polskiej Rosjanie przekazali miasto dopiero w lipcu.

Po stuleciach burzliwych dziejów Oleśnica powróciła ponownie w granice państwa polskiego.

Czerwonoarmiści zajęli miasto, którego kończąca się właśnie II wojna światowa zniszczyć nie zdołała. Jednakże wkrótce Oleśnica legła w gruzach, zniszczona prawie w 80 proc. na skutek pożarów wzniecanych przez okupujące miasto wojska sowieckie oraz grabieży. W maju wielki pożar spustoszył zabytkowy zespół staromiejski.

_________________
Paweł

Do paulus76. Witam.
Dziękuję za obiektywne (moim zdaniem) przedstawienie historii Oleśnicy dotyczącej tego okresu. Moje zdanie w tej materii jest bardzo podobne. Zniszczenia oleśnickich budynków widziałem na własne oczy w 1946 roku i latach następnych. Mam podobne zdanie na temat niektórych ocalałych domów, a które zostały rozebrane.
Z poważaniem Mietek

W związku z tym, że powstał nowy temat "63 lata temu...." chciałbym podzielić się moim wspomnieniem dotyczącym tamtego okresu.
W roku 1946 w skarpie oddzielającej główne boisko stadionu oleśnickiego od małego treningowego boiska, istniał obiekt (betonowy?), z którego prawdopodobnie ostrzeliwano w 1945 roku podejście do stadionu a może pobliskich koszar od strony płn-zach czyli od strony stawu głównego. Wnioskuję, że ostrzeliwanie ( kogo?, przez kogo?) było prowadzone, ponieważ w roku 1946 w obiekcie tym, na podłodze leżało mnóstwo łusek po pociskach karabinowych ( kilkaset sztuk). Nie wiem czy były produkcji niemieckiej czy też radzieckiej. Po ilości łusek wnioskuję, że strzelano z rkm lub ckm.
Może ktoś z forumowiczów wie coś konkretnego o tym miejscu i napisze o tym?.
Mietek

Pamiętam dobrze ten betonowy obiekt. Od strony małego boiska istniało tylko typowe wejście ze schodkami. Pomieszczenie wewnątrz było zalane wodą powyżej kolan, wymiary podłogi to około 3x5 metrów.Nie było tam żadnych elementów typowego stanowiska bojowego.Raczej był to zwykły schron dla ludzi. A co do łusek - ktoś mógł się stamtąd ostrzeliwać.

Bardzo ciekawa informacja o tym punkcie ogniowym z okolic boiska.

Wg wspomnień niemieckich żołnierzy - szczególnie z oleśnickiego 8 Regimentu Kawalerii, ich resztki zostały okrążone w Oleśnicy i broniły się w niej przez dzień - półtora. Wspominali jedynie, o obronie w okolicach ZNTK, Wądołów. Ale oczywiste było, że obrona musiała być dookrężna. Czyli ten bunkier mógł być używany do obrony w tym czasie.

Czy mógł być używany przez czerwonoarmistów już wieczorem 25 stycznia 1945 r.? Raczej nie, gdyż niemiecka dywizja wdzierała się nocą do miasta poprzez ulicę Wojska Polskiego. A ten bunkier nie miał takiego pola ostrzału. Naturalnie są to tylko gdybania, ale coraz częściej dochodzą do nas wspomnienia niemieckich żołnierzy - może wyjaśnią się szczegóły walk pod i w Oleśnicy.